Ben bir çocuk sevdim!

Ben bir çocuk sevdim! 34 yaşında, hayatımın ikinci baharında, hiç düşünmeden, karşılık beklemeden...

Ben bir çocuk sevdim! Beyaz tenli, fındık burunlu, kiraz dudaklı, koca ayaklı bir çocuk...Ela gözleri ışıl ışıl parlayan, kibarlığı ile gönülleri fetheden, olgun bir çocuk...

Ben bir çocuk sevdim! Koklamadan duramadığım, göğsümde yatınca huzur bulduğum, ağladığında içimi burkan, güldüğünde gamzeleri ile dünyamı aydınlatan bir çocuk...

Ben bir çocuk sevdim! Küçük yaşından itibaren hayatın gerçeklerini anlayan, espri yeteneği insanları şaşırtan, saygılı tavırları ile örnek olan, arkadaş canlısı, başarısı ile takdir toplayan bir çocuk...

Ben bir çocuk sevdim! Çocukluğundan beri nazara inandığım, uykusuz gecelerde yanında olmaktan hiç yorulmaksızın keyif aldığım bir çocuk...Tüm çocuksu tavırlarımı söylemleri ile terbiye etmeye çalışan ve yanında olgunlaşmak zorunda kaldığım, büyümüşte küçülmüş dediğim bir çocuk....

Ben bir çocuk sevdim! Bazen "Benim mi?" diye şüphe ettiğim, hatalarım karşısında yaptığı akılcı espriler ile bu yaşta yoluma ışık tutan, mahçup olmama neden olan ve varı yoğu çok iyi bilip, üç kuruşun hesabını yapacak kadar hayatı öğrenmiş bir çocuk...

Ben bir çocuk sevdim! Ve ben bu çocuğu ömrüm yettikçe sevip kollayacağıma yemin ettim... Allah ömrümü ömrüne katsın, bahtın açık , yolun aydınlık, şansın bol, sağlığın daim olsun.

Seni seviyorum oğlum!...

https://www.youtube.com/watch?v=Ga3eGUmW7Io

10 Mart 2015