7 bilinmeyenli U20

Türkiye’nin ev sahipliğinde 21 Haziran-13 Temmuz tarihlerinde yapılacak FIFA U20 Dünya Kupası için ciddi endişeler var. Paraguay’la yapılan hazırlık maçı ne yazık ki bu endişeleri biraz daha arttırdı.

Taksim Gezi Parkı’ndaki Erdoğan karşıtlarının aksine Kasımpaşa Recep Tayyip Erdoğan Stadı’nda coşkudan, sahiplenmeden, özel de olsa ulusal maç bilincinden çok uzakta, terk edilmiş bir görünüm vardı. Dolasıyla aylardır Türk futbol tarihinin en büyük organizasyonu diye duyurulan U20’nun son ulusal provasında bomboş tribünler önünde futbol oynama ve ekran başında izlemenin işkencesi yaşandı.

Sanki, ulusal takımımızın geleceğini oluşturacak, üç dört gün sonra bizi dünya vitrinine çıkaracak, Avrupa’nın gıpta ile izlediği yıldızları bünyesinde barındıran ay – yıldızlı ekip değil de “çatladıkapıspor” maç oynuyordu, R.T.E. Stadı’nda…

En basitinden bu maç İzmir’de oynansa sırf Salih’i izlemek için bile önemli sayıda bir futbolsever stada koşar ve gönülden bağlı oldukları ay – yıldız’a karşı görevlerini de gerektiği gibi yerine getirirdi. Ama, yıllardır “stat” bahane gösterilerek “ulusal takımın uğurlu kenti” İzmir’e ulusal maç ambargosu uygulayan, ama Manisa’da çimlerin üzerini yeşil boya ile boyayıp maç oynattıran zihniyetin böyle bir duyarlılık içinde olmasını beklemek de, ütopya ya da safdillikten başka bir şey değildir, aslında.

Belki bu tribünlerdeki ıssız, mahsun görüntüsünün olumsuz etkisiyle, belki de ay yıldızlı gençlerin yeterince takımdaşlık duygularının oluşmaması, ya da sezon sonu ataletiyle öylesine oynanmış bir doksan dakika, yediğimiz uyduruk bir golle “yaşandı bitti saygısızca”.

Rakiplerimize korku ve gözdağı değil, bizi yenme umudu verdik, bu futbol ve isteksiz, ilgisiz, görünümle…

Maçın ardından Feyyaz Hoca da seyirciden yakındı ve kupada oynayacağımız maçlar için şimdiden seyirci desteği istedi. Tıpkı bir hafta önce turnuvanın düzenleneceği 7 ilin vali ve belediye başkanları ile toplantı yapıp, “ne yapıp edin, bir biletle iki maç izlettirin, sağa sola haber salın tribünleri doldurun” diyen Bakan Suat Kılıç gibi…

Kayseri, Rize, Gaziantep, Antalya, Bursa, Rize, Trabzon … Kupanın düzenleneceği iller… Bursa’yı hadi Antalya’yı da çıkarın, adeta Türkiye’nin doğusu ile batısını ikiye bölen bir çizgi…

Bu tür turnuvalar düzenlenirken, seyirci potansiyeli, turnuvaya olan ilgi öncelikle esas alınır. Tesislerin durumu incelenir, yetersiz görülen yerlere yeni tesisler yapılır. Bu tesisler organizasyon bittikten sonra bölge gençlerine, futbolsevere hizmet etemeye devam eder. Daha önce bu tür sınavlarda seyirci, organizasyon ve ilgi olarak sınıfı geçmiş turistik ve sosyo-ekonomik ve coğrafik yapısı güçlü kentler yeğlenir.

Olimpiyatlardan tutun da, Avrupa şampiyonalarına, Üniversiad’a, Akdeniz Oyunları’na, Commonwealth Oyunları’na kadar bu böyledir. Kupanın yapılacağı 7 kenti belirleyen çizginin batı tarafı nedense dışlanmış ve belki de buralara yeni tesisler kazandırmama inadı ya da malum bölgelere yeni “kıyaklar” üretme düşüncesi mi ağır bastı bilinmez.

Herkesin günahı boynuna. Ama bildiğimiz o ki, günlerdir birbirinden garip işlere imza atan, sorunları çözmekten çok daha da karıştırmayı ilke edinen TFF’nin daha turnuva başlamadan üzerine büyük bir yük binmiştir.

Dileriz, sezon bitiminin olumsuz etkisini üzerlerinden atmayı başarmış gençlerimiz ve Feyyaz Hoca (Uçar) bu görüntüyü tersine çevirir, bizi yukarılara taşır. Bir çok dünya yıldızının vitrin yaptığı, dolayısıyla dünyanın gözünün çevrildiği bu organizasyondan yüz akıyla sıyrılır, biraz ulusal moral buluruz.

Dileriz, 3 Temmuz süreciyle örselenen, hala UEFA kapılarından düşmeyen, milli takımın FIFA Rank Listesi’nde paraşütsüz inişiyle taban yapan uluslararası futbol kariyerimize, bir de U20 fiyaskosu eklenmez.